Różnica między komórkami T a komórkami B

Układ odpornościowy powstaje przez złożoną sieć komórek, narządów i procesów oddziałujących razem w celu utworzenia głównej linii obronnej ludzkiego ciała przed obcymi organizmami i chorobami.

Jednym z jego głównych składników są limfocyty, podtyp białych krwinek, które obejmują dwa typy komórek, komórki T i komórki B. Komórki T i B są generowane ze wspólnego progenitoru limfatycznego w szpiku kostnym.

Co to są komórki T?

Komórki T, zwane również tymocytami, to limfocyty wytwarzane z prekursora komórek macierzystych, limfoidalnego wspólnego progenitoru, w szpiku kostnym. Następnie migrują do grasicy, narządu limfatycznego położonego w klatce piersiowej, gdzie poddają się dojrzewaniu.

Dojrzałe komórki T krążą nieustannie w nieaktywnym stanie między krwią a obwodowymi narządami limfatycznymi (węzły chłonne, śledziona i tkanki limfatyczne błony śluzowej), dopóki nie napotkają obcych antygenów z miejsc infekcji. W tym przypadku są one aktywowane i różnicują się w komórki efektorowe.

Istnieją dwie klasy efektorowych komórek T o różnych funkcjach - cytotoksyczne komórki T i pomocnicze komórki T. Cytotoksyczne komórki T są zdolne do atakowania i zabijania innych komórek zakażonych wewnątrzkomórkowym patogenem lub wirusem. Z drugiej strony komórki T pomocniczych przedstawiają pośrednią odpowiedź immunologiczną poprzez stymulowanie innych mechanizmów obronnych i komórek, takich jak makrofagi, komórki B i cytotoksyczne komórki T. Są skuteczne przeciwko patogenom wewnątrzkomórkowym i zewnątrzkomórkowym.

Cytotoksyczne komórki T i pomocnicze komórki T charakteryzują się obecnością receptorów antygenowych związanych z błoną i są aktywowane przez bezpośredni kontakt z komórką prezentującą antygen.

Cytotoksyczne komórki T działają poprzez indukowanie docelowej komórki zakażonej patogenem w celu poddania się apoptozie poprzez aktywację kaskady kaspazy.

Pomocnicze komórki T, gdy są aktywowane przez komórkę prezentującą antygen, działają poprzez wydzielanie różnych cytokin i wyrażanie specyficznych białek stymulujących na ich powierzchni. Mogą różnicować się na dwa rodzaje komórek pomocniczych - t_H1 i t_H2 komórki. T_H1 Komórki funkcjonują poprzez aktywację makrofagów i cytotoksycznych komórek T, podczas gdy T_H2 Komórki funkcjonują poprzez aktywację komórek B.

Co to są komórki B?

Komórki B to limfocyty wygenerowane z limfoidalnego wspólnego progeniora w szpiku kostnym. Przechodzą również dojrzewanie w szpiku kostnym, w tym samym miejscu ich powstawania, stąd ich komórki B. Po dojrzewaniu komórki B wchodzą do krwioobiegu przed migracją do obwodowych narządów limfatycznych. Komórki B charakteryzują się obecnością receptorów antygenowych na ich błonie. Po aktywacji różnicują się w komórki plazmatyczne i wydzielają przeciwciała lub immunoglobuliny, które są głównie wydzieloną postacią ich receptorów antygenowych błonowych. Podczas gdy niektóre antygeny mogą wywołać bezpośrednią odpowiedź z komórek B, ich główny mechanizm działania zależy od ich interakcji z pomocniczymi komórkami T. Aktywowane komórki T pomocniczych są odpowiedzialne za wyzwalanie proliferacji komórek B i wydzielanie specyficznych przeciwciał. Wydzielane przeciwciała mogą zatem rozpoznać patogenne antygeny i wiązać się z nimi. Patogen jest albo bezpośrednio zneutralizowany przez przeciwciało, albo oznaczony jako zniszczony następnie przez inne składniki układu odpornościowego, takie jak makrofagi.

Różnica między komórkami T a komórkami B?

• Komórki T, jak i komórki B są generowane w szpiku kostnym z komórek macierzystych lub dokładniej tworzą limfoidalny wspólny progenitor.
• Komórki T lub tymocyty dojrzewają w grasicy, narząd limfoidalny znajdujący się w klatce piersiowej, podczas gdy komórki B dojrzewają w szpiku kostnym, w tym samym miejscu ich generacji.
• Zarówno komórki T, jak i komórki B migrują do krwioobiegu po ich dojrzewaniu i krążą między obwodowymi narządami limfatycznymi w stanie nieaktywnym.
• Istnieją dwa rodzaje aktywowanych komórek T: cytotoksyczne komórki T odpowiedzialne za zniszczenie komórek zakażonych patogenami wewnątrzkomórkowymi, a pomocnicze komórki T odpowiedzialne za aktywację cytotoksycznych komórek T, makrofagi i komórek B.
• Komórki B, z drugiej strony, różnicują się po aktywacji przez pomocnicze komórki T na jeden typ komórki, komórki plazmatyczne zdolne do wydzielania przeciwciał specyficznych dla antygenu.
• Aktywowane komórki T przedstawiają receptory antygenowe na ich błonie i nie są zdolne do wydzielania przeciwciał, podczas gdy aktywowane komórki B są odpowiedzialne za wydzielanie przeciwciał.

Komórki T w porównaniu z komórkami B: tabela porównawcza

Podsumowanie komórek T w porównaniu do komórek B

Komórki T i komórki B to dwa składniki komórkowe złożonej sieci, która stanowi układ odpornościowy. Są głównymi podmiotami adaptacyjnej odporności na obce patogeny. Podczas gdy oba są generowane w szpiku kostnym ze wspólnego progeniora limfatycznego, ich główne różnice znajdują się w ich miejscach dojrzewania i mechanizmie działania:

• Komórki T ulegają dojrzewaniu grasicy, podczas gdy komórki B ulegają dojrzewaniu w szpiku kostnym.
• Komórki T przedstawiają receptory antygenowe w ich błonie i nie są zdolne do wydzielania przeciwciał. Mogą działać jako cytotoksyczne komórki T poprzez bezpośrednio atakowanie komórek zakażonych patogenami wewnątrzkomórkowymi lub jako pomocnicze komórki T poprzez pośrednią aktywację innych komórek odpornościowych, w tym cytotoksycznych komórek T, makrofagów i komórek B.
• Komórki B przedstawiają receptory antygenowe na ich błonach, ale są również odpowiedzialne za wydzielanie przeciwciał, gdy są aktywowane przez pomocnicze komórki T. Wydzielone przeciwciała są wysoce specyficzne i przywiązują do antygenów wywołujących zniszczenie zakaźnego patogenu albo bezpośrednio lub pośrednio poprzez późniejszą rekrutację innych komórek odpornościowych, takich jak makrofagi.