Różnica między Hiszpanią a Katalonią

Flaga Hiszpanii i Katalonii

Hiszpania - Oficjalnie Królestwo Hiszpanii (Reino de España) jest państwem suwerennym na południowo-zachodniej części Europy. Jest to jeden z członków Unii Europejskiej i NATO. Hiszpania zajmuje największą część (80%) Półwyspu Iberyjskiego, a także Wyspy Kanaryjskie i Balearskie o łącznej powierzchni 504 782 km² (wraz z małymi suwerennymi terytoriami na wybrzeżu afrykańskim: dwa autonomiczne miasta, Ceuta i Melilla). Hiszpania jest czwartym co do wielkości krajem w Europie (po Rosji, Ukrainie i Francji). To kraj polieethniczny. Terytorium jest podzielone na 17 społeczności autonomicznych.

Stolica - Madryt.

Populacja - 45.9 milionów ludzi (2016)

Język: Językiem urzędowym jest hiszpański (kastylijski). W regionach autonomicznych, wraz z oficjalnym hiszpańskim, istnieją inne języki, takie jak:

• Katalońskie, walency i baleary w Katalonii, Walencji i na wyspach Balear
• Basków w Basque Country i Navarre
• Galian w Galicji

Języki w Hiszpanii bez oficjalnego statusu:

• Aragonese
• Extremadura
• Occitan (aranese)
• dialekt Fala

Podczas reżimu Franco mniejszości etniczne były poddawane gwałtownej asymilacji. Ale pomimo przemocy języki tych mniejszości nie zniknęły, a obecnie doświadczają prawdziwego odrodzenia.

Kompozycja religijna: Hiszpania jest stanem świeckim. Jego konstytucja gwarantuje wolność religii. Większość populacji to chrześcijanie i należą do Kościoła rzymskokatolickiego (75%).

Istnieją również inne wpływowe grupy religijne w Hiszpanii, takie jak

• Muzułmanie (dominującym kierunkiem jest sunnizm, ok. 1 milion)
• Żydzi religijni (15 tysięcy)
• Buddyści (47 tysięcy)
• Hindusi (45 tysięcy)
• Zwolennicy religii Chińczyków i religii afro-brazylijskiej „Makumba”

W ostatniej dekadzie liczba osób niereligijnych wzrosła zauważalnie. W ankiecie przeprowadzonej przez Center for Sociological Research w czerwcu 2015 r., 25.4% respondentów stwierdziło nierelitiość (w tym 9.5% - przekonani ateiści i 15.9% - niewierzący).

Święto narodowe: Dzień Narodowy Hiszpanii obchodzony jest corocznie 12 października (data odkrycia Ameryki przez Christophera Kolumba).

Struktura rządu: Hiszpania jest monarchią konstytucyjną. Podstawowym prawem państwa jest konstytucja przyjęta w 1978 r. Głowa państwa jest teraz królem - Philip VI. Władza wykonawcza kieruje premier - przywódca partii z największą liczbą głosów w wyborach parlamentarnych.

Katalonia (Comunitat Autònoma de Catalanya) to autonomiczna społeczność Hiszpanii i znajduje się na północnym wschodzie Półwyspu Iberyjskiego między wybrzeżem Morza Śródziemnego a Pirenees.

Obszar - 32 114 km2.

Stolica - Barcelona.

Populacja - 7 512 381 osób

Języki urzędowe:  Katalońskiej, hiszpańskiej, okulwackiej (aranese). Większość mieszkańców Katalonii mówi zarówno hiszpańskim, jak i katalońskim. Catalan jest niezależnym językiem należącym do języków grupy romantycznej. Chociaż ma wiele wspólnego z hiszpańskim, jego najbliższym krewnym jest język prowansalski południowej Francji.

Święto narodowe:  Narodowy Dzień Katalonii (Cat. Dida Nacional de Catalanya) jest obchodzony co roku 11 września jako upamiętnienie rocznicy końca oblężenia Barcelony (1714). Każde miasto corocznie świętuje święto Festa Major - Dzień jego patronów. Ich tradycją jest budowanie wysokich „ludzkich zamków” podczas wakacji przez zespoły „Castellers”.

Ruch separatystyczny: W ostatnich latach ruchy separatystyczne w Katalonii zostały bardzo rozwinięte. Historycznie, mając silną tożsamość narodową, Katalonia w różnych czasach próbowała ogłosić (przywrócić) swoją niezależność od Hiszpanii. Jego walka przyniosła następujące wyniki: autonomia, oficjalny status języka katalońskiego i uznanie katalończyków jako obywateli.

 Niezależność Referendum: Otrzymanie referendum w sprawie separacji zostało zakazane przez parlament hiszpański 13 kwietnia 2014 r. Ankieta obywateli na ten temat odbył się 9 listopada 2014 r. (BBC News). Ponad 80% obywateli głosowało na niepodległość z frekwencją 2.25 milionów ludzi. W dniu 1 października 2017 r. Władze jednostronnie przeprowadziły referendum w sprawie niepodległości, w którym 90% uczestników głosowało za secesją Katalonii (Minder, 2017).

Istnieje duża różnica między Hiszpanią a Katalonią, zwłaszcza kulturą, językiem, etyką pracy i działań społecznych. Kuchnia hiszpańska i katalońska ma również niewielkie odmiany. Katalońska kuchnia różni się od hiszpańskiego ze względu na wpływ kuchni francuskiej i bliskości oceanu.

Jakie są różnice między Hiszpanią a Katalonią?  Ostatnie konflikt Hiszpanii Katalonia:

• Hiszpania jest państwem suwerennym, podczas gdy Katalonia jest jej autonomiczną społecznością.
• Barcelona jest stolicą Katalonii, podczas gdy Madryt jest stolicą Hiszpanii.
• Główna różnica między tymi dwoma miastami dotyczy ich stylów i architektury: tradycyjny styl (Barcelona) i nowoczesny styl (Madryt).
• Katalończyk odnosi się do języków romantycznych, a także hiszpańskim, ale nie jest dialektem hiszpańskiego.
• Katalan jest bardziej jak francuski i włoski niż hiszpański i portugalski.
• Hiszpania słynie z kiełbas chorizo ​​(wędzone kiełbaski wykonane z wieprzowiny) i paella, podczas gdy Katalonia jest najbardziej znana z „Butifarra” (kiełbaski wieprzowe z cynamonem) i „fideua” (makaron z zieloną cebulą).
• Katalończycy są zwykle uważani za pracowitych, dążący do sukcesu, ludzie z myśleniem biznesowym, podczas gdy Hiszpanie są uważani za wesołych, responsyjnych ludzi, poszukujących rozrywki. Chociaż jest to uważane za tak, ale nie może być prawdziwe we wszystkich przypadkach.

Zatem główna różnica polega na ich percepcji kulturowej. Można to zobaczyć podczas porównywania dwóch wydarzeń skali krajowej, które rzucają światło na różnice kulturowe między nimi. Ważność byków jest nadal wysoko ceniona w Hiszpanii jako wzór koncentracji. Pokazuje moc i walkę. Katalończycy mają silną tradycję budowania „ludzkich zamków” i pokazuje znaczenie pracy zespołowej.