Różnica między stabilizatorami nastroju a przeciwdepresyjami

Różnica między stabilizatorami nastroju a lekami przeciwdepresyjnymi

Dwubiegunkowe zaburzenie afektywne, znane również jako zaburzenie maniaku-depresyjne jest poważnym stanem psychiatrycznym. Pacjenci dotknięci tym zaburzeniem mają cykliczne ataki depresji na przemian z manii. Dwa ważne leki stosowane do kontroli tych objawów to stabilizatory nastroju i leki przeciwdepresyjne.

Stabilizatory nastroju

Te leki są takie, że kontrolowani wahania nastroju wśród pacjentów z dwubiegunowym zaburzeniem nastroju. Ma również dodatkową zaletę zapobiegania nawrotom i pogorszeniu objawów, co czyni je lekiem z wyboru dla pacjentów z tym stanem. Stabilizatory nastroju działają poprzez zmniejszenie aktywności neuronalnej w celu kontrolowania wyolbrzymionych mechanizmów komórkowych odpowiedzialnych za objawy manii i depresji. Są one również podawane dla innych chorób psychiatrycznych, takich jak zaburzenie schizoafektywne, depresja i zaburzenia kontroli impulsów.

Lit

Jest to prototyp stabilizatorów nastroju i jest powszechnie preferowanym leczeniem dwubiegunowym zaburzeniem nastroju. Jest to powszechnie przepisywane dla fazy maniakalnej choroby z wskaźnikiem powodzenia 60-80% w osiąganiu remisji. Oprócz tego jest również chronicznie stosowany do utrzymania nastroju i jako profilaktyka do nienormalnych wahań nastroju.

Dowody sugerują, że lit ma działanie neuroprotekcyjne, ponieważ zachowuje objętość struktur mózgu zaangażowanych w regulację emocjonalną. Równoważy również funkcję neuroprzekaźnika poprzez zmniejszenie aktywności neuroprzekaźników pobudzających. Zwiększa aktywność kwasu aminowego gamma, która ma ważną funkcję hamującą. Lit ma właściwości anty-sucydyczne, które są unikalne dla tego leku. Te złożone działania terapeutyczne litu są pomocne w kontrolowaniu fazy maniakalnej dwubiegunowej zaburzenia nastroju.

Antykonwulsanci

Leki te zostały pierwotnie zaprojektowane do leczenia padaczki. Jednak odkryto, że są one również przydatne w kontrolowaniu niestabilnych nastrojów poprzez zmniejszenie szybkości strzelania neuronalnego niezbędnego do aktywności mózgu.

Kwas walproinowy, znany również jako Divalproex Sodium jest lekiem przeciwdziałającym, który ma działanie stabilizujące nastrój. Kontroluje objawy maniakalne u pacjentów z zaburzeniami nastroju. Dokładny mechanizm działania jest nadal niepewny, ale badania pokazują, że przeciwmaniczne działanie kwasu walproinowego wynikają z zmniejszonej neurotransmisji i stabilizacji wrażliwości kanału jonowego w kanałach jonowych wrażliwych na napięcie. Według American Psychiatric Association jest to również leczenie pierwszego rzutu w fazie maniakalnej choroby dwubiegunowej zaburzenia nastroju.

Carbamazepine

Te leki są również stosowane w leczeniu zaburzeń nastroju, gdy leki pierwszego rzutu są przeciwwskazane lub w przypadkach opornych na leczenie. Służy do leczenia i zapobiegania objawom maniakalnym lub w połączeniu z innymi środkami stabilizującymi nastrój. Stabilizuje bramkowane napięciem kanałów jonowych sodu i potasu i zwiększa aktywność receptorów kwasu Butynowego Gamma Butynowego. GABA-B jest ważne dla hamującej neurotransmisji. Oprócz kontrolowania objawów maniakalnych, jest również stosowany jako długoterminowy środek stabilizujący nastrój. Jego skuteczność jest porównywalna z litem z bardziej korzystnym profilem efektów ubocznych.

Leki przeciwdepresyjne

Leki przeciwdepresyjne są stosowane w leczeniu zaburzeń depresyjnych. Wskazuje się również na objawy depresyjne dwubiegunowego zaburzenia nastroju, takie jak ekstremalny smutek, brak energii, trudności ze snem, brak apetytu i myśli samobójcze. Podczas leczenia dwubiegunowych zaburzeń nastroju jest to zwykle podawane w połączeniu z innymi stabilizatorami nastroju, ponieważ w przypadku stosowania może potencjalnie pogarszać objawy maniakalne. Leki przeciwdepresyjne są również podawane w celu kontrolowania objawów zaburzenia deficytu uwagi/nadpobudliwości (ADHD), zaburzeń lękowych, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, zespołów bólu przewlekłego, eliminu i innych chorób psychicznych.

Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne

Chemicznie leki te zawierają trzy pierścienie benzenowe, stąd zwane trójcyklicami. Działają, blokując wchłanianie niektórych neuroprzekaźników, takich jak serotonina i noradrenalina, czyniąc je łatwo dostępne w ciele. Te neuroprzekaźniki są znane z poprawy aktywności nastroju i mózgu. Prototypowe leki w tej klasie to imipramina i amitryptilina.

Heterocykliczne leki przeciwdepresyjne

Te leki są również nazywane lekami przeciwdepresyjnymi drugiej i trzeciej generacji. W porównaniu z lekami przeciwdepresyjnymi pierwszej generacji, mają one różny wpływ na dopaminę, noradrenalinę i serotoninę. Różnią się także siłą. Bubropracja jest przydatna w leczeniu objawów, takich jak ekstremalne zmęczenie, opóźnienie psychomotoryczne i apatia obserwowane w ciężkiej depresji. Jest również przepisywany do celów rzucania palenia, powodując zmniejszenie wskaźników nawrotów. Mirtazapina to kolejny reprezentatywny lek z tej klasy. Jest przydatny w leczeniu depresji zmieszanej z lękiem i wzbudzoną depresją.

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny

Są to leki pierwszego rzutu w leczeniu depresji. Jego profil efektów ubocznych jest korzystniejszy niż inne leki przeciwdepresyjne, co czyni go bardziej bezpiecznym i skutecznym. Jak sama nazwa wskazuje, leki te selektywnie blokują reabsorpcję serotoniny, dzięki czemu ten neuroprzekaźnik jest bardziej dostępny w ciele. Serotonina jest neuroprzekaźnikiem, który odgrywa rolę w promowaniu interakcji społecznych i zwiększaniu nastroju. Godne uwagi leki w tej klasyfikacji leku to fluoksetyna i sertralina.

Inhibitory monoaminy oksydazy

Oksydaza monoaminy jest enzymem, który metabolizuje noradrenalinę, serotoninę i dopaminę w mózgu. Aby utrzymać równowagę neuroprzekaźników w mózgu, podaje się inhibitory monoaminy oksydazy. Norepinefryna, serotonina i dopamina to neuroprzekaźniki, które są zaangażowane w obwody mózgu dotknięte depresją. Odwracalność i selektywność hamowania monoaminy oksydazy jest odpowiedzialna za profil działania ubocznego leku. Selektywne inhibitory są bezpieczniejsze z mniejszym skutkami ubocznymi. Przykładami leku w tej klasie są Selegeline, trantylcypromina, fenelzina i izokarboxazyd. Food and Drug Administration zatwierdzi je wszystkie w leczeniu depresji.

Streszczenie

Stabilizatory nastroju i leki przeciwdepresyjne to leki psychiatryczne, które różnią się strukturą, mechanizmem działania i wskazaniami przepisywania. Stabilizatory nastroju działają poprzez zmniejszenie aktywności mózgu w celu przywrócenia równowagi neurochemicznej. Dostarczają je w celu leczenia pozytywnych i negatywnych objawów dwubiegunowej zaburzenia nastroju. Z drugiej strony, leki przeciwdepresyjne promują aktywność mózgu, udostępniając pobudzające neuroprzekaźniki. Jest podawany pacjentom z objawami i zaburzeniami depresyjnymi, takimi jak poważna depresja, sezonowe zaburzenie afektywne, depresja psychotyczna i faza depresyjna dwubiegunowego zaburzenia nastroju.