Różnica między lodowatym i międzyglacjalnym

Lodowcowy kontra okres międzyglacjalny

Okres lodowcowy odnosi się do okresu, w którym znaczne części powierzchni lądowej planety są pokryte dużymi pokarmami lodowymi. Ostatni okres lodowcowy trwał 120 000 lat temu do około 11 500 lat temu. W tym okresie pokryw lodu obejmowały znaczną część kontynentów półkuli północnej. Okresy lodowcowe są również określane jako wiek lodu.

Wiek lodu charakteryzuje się zimnymi temperaturami i suchym, zakurzonym klimatem. Okresy lodowcowe również pokrywają się z okresami stosunkowo niskiego poziomu morza, ponieważ znaczne ilości wody planety są zamknięte w lodowych i lodowcowych.

Począwszy od 800 000 lat temu, epoki lodu zaczęły trwać około 100 000 lat. Przed tym momentem miały tylko około 41 000 lat. Powód tej zmiany nie jest całkowicie jasny dla naukowców klimatu.

Wiek lodu w przeszłości prawdopodobnie spowodował zmianę ewolucyjną. Warunki epoki lodowcowej mogły przyczynić się do ewolucji człowieka w tworzeniu trudnych warunków, które wymagały większej inteligencji. Mogło to spowodować ewolucję bardziej zaawansowanego poznania u przodków przed ludzką.

Międzyglacjalny (okres)

Przeciwieństwo okresu lodowcowego

Interglacials to odstępy między okresami lodowcowymi charakteryzującymi się cieplejszymi temperaturami, wzrostem poziomu morza oraz wycofaniem się z lodowców i lodowców. Wydarzenia ocieplenia, które prowadzą do okresów międzyglacjalnych, są zwykle nagle.

Cała historia cywilizacji ludzkiej miała miejsce w ciągu jednego okresu międzyglacjalnego, holoceń. Holoceński międzyglacjał rozpoczął się 11 500 lat temu.

Kiedy rozpocznie się następny okres lodowcowy lub epoka lodowcowa?

Interglacials zwykle trwały 10 000-30 000 lat. Zazwyczaj charakteryzowały się stabilnym, ciepłym klimatem przez około 10 000-15 000 lat, zanim powoli przechodzą z powrotem do okresu lodowcowego. Przed antropogenicznymi zmianami klimatu z emisji gazów cieplarnianych można było argumentować, że następna epoka lodowcowa prawdopodobnie rozpocznie się w ciągu najbliższych 20 000 lat. Jednak z powodu zmian klimatu następna epoka lodowcowa prawdopodobnie nie rozpocznie się przez co najmniej 50 000 lat, jeśli nie dłużej. Jedynym sposobem, w jaki by się to zdarzyło wcześniej, gdyby atmosferyczne stężenie gazów cieplarnianych zostało zredukowane do poziomów przedindustrialnych.

Podobieństwa między lodowcami i międzyglacjami

Co powoduje okres lodowcowy i międzyglacjalny?

Okresy lodowcowe i międzyglacjalne są spowodowane cyklicznymi zmianami orbity ziemskiej i przestrzennej, gdy krąży ono słońce lub cykle Milankovitch. Cykle Milankovitch, przewidywane przez serbskiego naukowca Milutin Milankovitch (1879–1958), są cyklicznymi zmianami w kształcie orbity Ziemi (mimośrodowość), orientacja Ziemi w odniesieniu do słońca (precesja osiowa) i jego osiowe przechylenie (ukośność).

Najdłuższe z tych cykli to cykl mimośrodowości, który trwa 100 000 lat. Ponad 100 000 lat orbita Ziemi wyrośnie od minimalnej mimośrodowości, gdzie jest prawie okrągła, do maksymalnej mimośrodowości, gdzie jest najbardziej eliptyczna, a z powrotem do stanu minimalnego ekscentryczności. Różnica w promieniowaniu słonecznym między aphelionem (najdalszy punkt od słońca na orbicie Ziemi) i peryhelium (najbliższy punkt słońca na orbicie Ziemi) nie będzie znacząca, a zatem będzie miała jedynie niewielki wpływ na pory roku. Obecnie peryhelion ma miejsce w styczniu podczas północnej zimy, a aphelion ma miejsce w lipcu podczas północnego lata.

Precesja osiowa odnosi się do zmiany orientacji osiowych pochylenia Ziemi w odniesieniu do słońca. Innymi słowy, osiowa precesja odnosi się do sposobu, w jaki Ziemia „chwieje”, jak wirujący top, ponieważ krąży wokół słońca. Ten cykl trwa około 26 000 lat. Precesja osiowa zasadniczo określa, gdzie na orbicie Ziemi jedna półkula planetarna jest przechylona w kierunku słońca i gdzie na orbicie Ziemi ta sama półkula jest odchylona od słońca. Z perspektywy półkuli północnej Ziemia jest obecnie odchylona od słońca podczas peryhelionu i jest skierowana w kierunku słońca w Aphelion. Precesja osiowa oznacza, że ​​w różnych momentach historii Ziemi, półkula północna zostałaby przechylona w kierunku słońca na peryhelionie i z dala od słońca w Aphelion. Dzisiaj Ziemia jest nieco bliżej słońca podczas północnej zimy i nieco dalej od słońca podczas północnego lata, tworzy nieco łagodniejsze sezonowe różnice na półkuli północnej niż w innym przypadku. I odwrotnie, lato na półkuli południowej jest nieco cieplejsze niż w innym przypadku, ponieważ występuje, gdy Ziemia jest w peryhelionie.

Ukośność odnosi się do zmian w wielkości osiowego pochylenia Ziemi. Obecnie Ziemia jest przechylona około 23.4 stopnie w odniesieniu do płaszczyzny jego orbity wokół słońca, ekliptyka. Obecnie znajduje się w trakcie swojego zakresu ukośności. Ziemia była ostatnia z maksymalnym ukośnością około 10 700 lat temu. Będzie to co minimalne ukośność za około 9800 lat. Ukośność powoduje pory roku i kontroluje nasilenie pór roku. Wyższa ukośność powoduje większe kontrasty między porami roku, co oznacza chłodniejsze zimy i gorsze lata. Niższe ukośność spowoduje bardziej łagodne różnice między porami roku, co oznacza cieplejsze zimy i chłodniejsze lata.

Niezależnie od tego, czy planeta jest w okresie lodowcowym, czy w okresie międzyglacjalnym, ma znaczący wpływ na interakcję między cyklami Milankovitch. Gdzie ziemia znajduje się w każdym z tych cykli, określa intensywność promieniowania słonecznego w danym punkcie na powierzchni Ziemi i na danej szerokości geograficznej. W rezultacie cykle te określają, czy temperatury będą cieplejsze, co spowoduje okres międzyglacjalny, czy zimniejszy, co powoduje okres lodowcowy.

Jest Ziemia w okresie lodowcowym lub okresem międzyglacjalnym?

Ziemia jest obecnie w okresie międzyglacjalnym, holocenem, i jest taka przez ostatnie 11 500 lat.

Różnice między lodowcowymi i międzyglacjami

Są okresy lodowcowe niższe niż okresy międzyglacjalne?

Okresy lodowcowe są chłodniejsze niż okresy międzyglacjalne.

Inne różnice

Inne ważne różnice między okresami lodowcowymi a okresami międzyglacjami obejmują następujące.

• Okresy lodowcowe zwykle są suche, podczas gdy okresy międzyglacjalne będą miały stosunkowo bardziej mokre klimaty.
• Okresy lodowcowe charakteryzują się niższym poziomem morza, podczas gdy okresy międzyglacjalne charakteryzują się wyższym poziomem morza.
• Okresy międzyglacjalne trwają 10 000-30 000 lat, podczas gdy okresy lodowcowe przez ostatnie 800 000 lat zwykle trwały około 100 000 lat.
• Okresy lodowcowe charakteryzują się ostrzejszymi klimatami, podczas gdy okresy międzyglacjalne charakteryzują się bardziej łagodnymi klimatami, choć nie wyłącznie.

Lodowca vs. Interglacjalne

Streszczenie

Okresy lodowcowe to okresy, podczas których znaczne obszary lądowe są pokryte rozległymi pokarmami lodowymi. Okresy lodowcowe są również nazywane wiekami lodowymi. Lodowe wieki będą miały również klimaty, które są bardziej suche i coraz bardziej zimniejsze. Będą również charakteryzowane niższym poziomem morza. Okresy międzyglacjalne to okresy, podczas których lodowe i lodowce wycofują się z powodu ocieplenia globalnych temperatur. Okresy lodowcowe i międzyglacjalne są podobne, ponieważ są one spowodowane cyklami Milankovitcha lub cyklicznymi zmianami w ziemi orbitalnej Ziemi, orientacji jego pochylenia osiowego (precesja osiowa) i ukośność. Cykle Milankovitcha powodują zmiany intensywności promieniowania słonecznego na powierzchni Ziemi na danej szerokości geograficznej, która z kolei napędza cykl lodowcowy interglacjalny. Okresy lodowcowe i międzyglacjalne różnią się tym, że okresy lodowcowe będą miały zimniejsze i bardziej suche klimaty, niższy poziom morza, czas trwania ~ 100 000 lat i większe globalne rozpowszechnienie ostrych klimatów. I odwrotnie, okresy międzyglacjalne charakteryzują się cieplejszym i stosunkowo wilgotniejszym klimatem, wyższym poziomem morza, czasem ~ 10 000-30 000 lat i większym globalnym rozpowszechnieniem łagodnego klimatu.