Różnica między ego a szacunkiem

Różnica między ego a szacunkiem samego siebie ustalono w słabych granicach. Szacunek samooceny, samoocena, godność, ego są pewnymi terminami bardzo blisko siebie.

Wszystkie są związane z sobą - sposób, w jaki patrzymy na siebie, sposób, w jaki nas cenimy i sposób, w jaki oczekujemy wartości od innych.

Szacunek własny i ego to dwa potężne terminy, które określają zachowanie i osobowość wielu osób.

Ego ma dwa wymiary w psychologii. Jeden został podany przez Freuda w jego teorii psychoanalitycznej, a drugą jest interpretacja, a następnie psychologów ogólnych i społecznych.

Ego w ogólnej psychologii

General Psychologists definiują termin „ego” jako nadmierne przywiązanie do siebie. Wrażliwi na krytykę i często staje się przeszkodą w osiągnięciach osobistych i zawodowych. Ego to fałszywy wizerunek, nieuzasadnione podwyższone.

Przykład

Pracownik, który dokonał złej prezentacji w biurze, został skrytykowany przez szefa. Zaczyna odczuwać, że był nadmiernie obrażony i zamiast przepraszać za własną winę, zaczyna krytykować i kwestionować autorytet. Negatywne myśli, które rozwija, rozprzestrzeniają się wokół swojej pracy i powiązanych ludzi.

Ego w teorii psychoanalitycznej freudowskiej

Ego to bardzo interesująca koncepcja psychologii. Sigmund Freud, jeden z najbardziej znanych neurologów i psychoanalityk wszystkich czasów, podzielił ludzką osobowość w trzy części, w swojej teorii psychoanalitycznej.

Identyfikator napędzany zasadą przyjemności

Ego - napędzane orientacją rzeczywistości

Superego - napędzany zasadą moralną

Freud uważał, że ego jest sposobem, w jaki ludzkie umysły równoważą się między instynktami natychmiastowej i opóźnionej zadowolenia potrzeb.  Podczas gdy identyfikator wymaga natychmiastowej satysfakcji, a Super Ego ma na celu jego opóźnienie, ego znajduje właściwą równowagę między tym, czego chce.

Przykład

Ben ma egzamin w poniedziałek, a jego brat Bryan przyniósł bilety na film w sobotę. Co by zrobił? Po żonglowaniu dwoma umysłami Ben w końcu decyduje, że uczy się przez dodatkowe godziny do soboty, aby mógł iść do filmu wieczorem bez utrudniania egzaminów. Znalazł właściwą równowagę między „tym, co chce zrobić” a „co powinien zrobić”.

Szacunek do siebie

Ocena samozadowolenia ma uniwersalną interpretację, która jest prawdziwa w wszystkich okolicznościach. Jest to wartość i szacunek, który ma dla siebie. Szacunek do samozadowolenia jest podstawową motywacją za wszystkimi cnotami. To jest szacunek dla siebie i prowadzi swoje działania. Ocena samozadowolenia wstaje i traktuje siebie z godnością.

Przykład

John niedawno dostał pracę w firmie programistycznej. Jest pracowity i stara się poradzić sobie ze środowiskiem. Ale jest zastraszany i dokuczany codziennie przez swoich kolegów bez powodu. Niewłaściwe zachowawcy kontynuują i w końcu zaczyna czuć się obrażony i oszacowany. W końcu postanawia podnieść tę sprawę do autorytetu i stanąć w obronie samego siebie, nie wchodząc w bezpośredni konflikt w miejscu pracy.

Czym różnią się terminy ego i szacunek do samego siebie?

Istnieją kluczowe aspekty, które ustalają granice między ego a szacunkiem. Niektóre z nich są omówione poniżej.

Podstawowe uczucia -  Ego jest napędzane podstawowym poczuciem niepewności i zwątpienia. Ocena samozadowolenia jest napędzana poczuciem własnej wartości i pewności siebie. Ego przynosi dumę, podczas gdy szacunek do siebie dotyczy samokontroli i wartości. Ego to uporczywe poczucie samorealizacji, w której osoba nie jest gotowa zaakceptować niczego, co sprawia, że ​​czuje się gorszy. Powoduje urazę i może odeprzeć osobę od rzeczywistości.

Podstawowe przyczyny - Zła kontrola ego często ma swoje korzenie w dzieciństwie. Wadliwe strategie rodzicielskie (takie jak dominujące lub nadmierne rodzice), zastraszanie, złamane domy to niektóre z czynników, które pojawiają się jako „ego” w późniejszych latach. Ego jest również wykorzystywane jako obrona przed przewidywanym odrzuceniem lub zniewagą.

Ocena samozadowolenia jest często wynikiem dobrego rodzicielstwa i dzieciństwa wolnego od nadużyć, w których dziecko dorasta, by uwierzyć w siebie/siebie i jest wolne od poczucia niepewności. To tarcza do walki z jakimkolwiek zagrożeniem dla samooceny.

Podstawowa motywacja -  Ego ma na celu podtrzymanie samoobrony, nawet jeśli powoduje całkowitą wyobcowanie osoby ze świata. Może to prowadzić do bezsilności i często żeruje o związkach i przyjaciół. Podczas gdy szacunek do samego siebie jest równowaga między „tym, co czuję” a „tym, co czują inni”, ego jest zorientowane na siebie. Egocentryczni ludzie często nie mają empatii i nie mogą stać w butach innych.

Ocena samozadowolenia jest zmotywowana do zwiększenia wewnętrznej siły. Celem szacunku jest docenienie siebie i jednocześnie wiedzieć, jaka jest wartość innych. Ludzie, którzy cenią siebie, nie zawsze trzymaliby ich z przodu, ale jednocześnie wiedzą, kiedy odejść.

Wpływ na siebie i otoczenie - Bardzo trudno jest nadążyć za ludźmi, którzy stawiają ego jako priorytet. Egoiści rzadko przyznają się do swoich błędów. Prawdopodobnie wybiorą ego na wszystko, co jest bliskie, nawet jeśli jest to dla nich bolesne. Ocena samozadowolenia jest logiczna. Nie pozwala nam być upartym, jednocześnie utrzymuje się w celu zachowania własnej wartości. Ludzie, którzy są z nimi związani, często mają zrozumienie i wzajemnie satysfakcjonujące związek. Dzieci, które są wychowywane przez egoistów, dorastają, aby zbudować wokół nich tę samą ścianę obronną. Rodzice, którzy uczą swoje dzieci, jak żyć z szacunkiem, dorastać, aby być samowystarczalnym i pewnym siebie.

Konsekwencja - Szacunek do samego szacunku powoduje rozwój osobowości i sprawia, że ​​osoba samodzielna. To powstrzymuje osobę przed uwierzeniem, że jest lepsza od innych, a jednocześnie uczy go/jej docenić siebie. Ego często prowadzi do niezdrowej konkurencji i rywalizacji. Stwarza potrzebę udowodnienia siebie, nawet jeśli jest to przez poniżanie innych. Ego może niszczyć związki, zranić innych i sprawić, że osoba odizolowana we własnym świecie. To sprawia, że ​​osoba jest wrażliwa emocjonalnie i ma wpływ na jego psychologiczne. Ostatni szacunek, z drugiej strony, pozwala na wzrost, dojrzałość i pomaga kultywować własną wartość. Nie jest defensywne i poprawia zdrowie fizyczne, psychiczne i psychiczne.

Wskaźniki do równoważenia ego

1. Pomyśl, zanim zrobisz.
2. Spróbuj zobaczyć, co czują inni.
3. Zaakceptuj krytykę.
4. Przyznaj się, kiedy się mylisz.
5. Komunikować się wyraźnie.
6. Nie zwróć uwagi.
7. Szanować innych.
8. Przyznaj się, kiedy się mylisz.

Wskazówki dotyczące budowania szacunku

1. Kochaj siebie.
2. Wierz w to, co robisz.
3. Zidentyfikuj swoje mocne i słabe strony.
4. Kompromis, ale mądrze.
5. Myśl pozytywnie.

Argumentuje się, że ego i szacunek do samego siebie znajdują się na dwóch ekstremalnych końcach kontinuum. Przesunięcie szacunku do samego siebie przynosi ego. Zarówno ego, jak i szacunek do samego siebie istnieje w każdym z nas i musimy wiedzieć, jak uzyskać w nich idealną równowagę. Miłość własna i pewność siebie są niezbędne dla naszego rozwoju, ale nie powinno osiągnąć punktu, w którym stajemy się samolubni i nie możemy zaakceptować rzeczywistości. Ważne jest, aby wierzyć w siebie i być pewnym siebie w swoich działaniach.

Jak dowcipnie stwierdził Albert Einstein

Ego = 1/ wiedza. Im bardziej wiedza, tym mniejsze ego.