Różnica między depresją a depresją maniakalną

Depresja kontra depresja maniakalna

Depresja maniakalna i depresja są często mylone ze sobą, ponieważ mają długą listę bardzo powszechnych objawów. Niemniej jednak oba są zupełnie innymi stanami klinicznymi, których identyfikacja, leczenie i rokowanie muszą mieć wyraźne rozróżnienie.
Według ostatniego statystycznego znaleziska obejmującego U.S. lud, jest ich około 14.8 milionów dorosłych osób cierpiących na poważną depresję, a tylko 5.7 milionów ma maniakalną depresję. Są to dane zebrane przez American National Institute of Mental Health, który pokazuje więcej osób cierpiących na depresję w porównaniu z pacjentami z depresją maniakalną.
Depresja maniakalna jest objęta niestabilnym nastrojem. Zatem należy się spodziewać huśtawki nastroju i nagłych zmian w nastroju. To jest powód, dla którego ten stan jest popularnie znany obecnie jako zaburzenie afektywne dwubiegunowe. Jest nazywany dwubiegunowym, ponieważ wydaje się, że w jednej osobie występują dwa stany nastrojów. Na jednym końcu osoba może czuć się nadmiernie przygnębiona (poważna depresja) lub lekko przygnębiona (depresja hipo). Z drugiej strony jednostka może doświadczyć okresu ekstremalnego euforii (hiper manii), charakteryzującej się ekstremalnymi wzrostami energii fizycznej lub po prostu łagodnym wzbudzeniem (mania hipo). Mania jest jednym z powodów, dla których pacjenci z depresją maniakalną łatwo się zmęczyli.
Obecność stanu maniakalnego jest ta, która oddziela depresję maniakalną (zaburzenie afektywne dwubiegunowe) od depresji klinicznej, ponieważ osoby pod depresją, nie oczekuje się, że wykazują stan manii. Zatem osoby, które są depresyjnymi maniakalnymi, mogą mieć jedną lub dwie formy depresji, podczas gdy osoby, które doświadczają depresji klinicznej, niekoniecznie doświadczają depresji maniakalnej.
Z drugiej strony depresja kliniczna, poważna depresja lub depresja per se charakteryzują się ciągłym uczuciem skrajnego smutku, które może już utrudniać codzienne funkcjonowanie osoby. Aby zdiagnozowano go jako typ depresji, objawy depresyjne muszą trwać kilka dni. Osoba cierpiąca na depresję na ogół pokazuje jeden rodzaj nastroju (smutek), dlatego jest on również uważany za zaburzenie jednobiegunowe.
W odniesieniu do leczenia zarządza się depresją maniakalną poprzez stosowanie leków przeciwbrzeżnych. Popularne przykłady to Depakote i Lamictal. Są to regulatory nastroju, które zapobiegają częstym huśtawkom nastroju. I odwrotnie, depresją zarządzają leki przeciwdepresyjne, które obejmują szeroki zakres podklas, takich jak SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), MAOIS (inhibitory monoaminy oksydazy) i TCA (trójcykliczne leki przeciwdepresyjne).

1. Depresja maniakalna jest zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym, podczas gdy depresja jest jednobiegunkowa.
2. Depresja maniakalna ma stan manii w przeciwieństwie do depresji klinicznej.
3. Depresja maniakalna jest leczona lekami przeciwnikowymi, podczas gdy depresja zarządza leki przeciwdepresyjne.
4. Więcej osób cierpi na depresję w porównaniu do depresji maniakalnej.