Różnica między podstawowym dyskiem a dyskiem dynamicznym

Oba są dwoma rodzajami konfiguracji dysku twardego najczęściej używanych w systemie Windows. Po pierwszym zainstalowaniu systemu Windows na dysku twardym jest on początkowo konfigurowany jako podstawowy dysk. Po dodaniu nowego dysku twardego system rozpoznaje również dysk twardy jako podstawowy dysk. Podstawowy dysk jest taki sam, jak konfiguracja używana z MS-DOS i Windows NT i istnieje od czasów DOS. Windows XP/2000 domyślnie używał podstawowej konfiguracji dysku. Jednak system Windows zaczął korzystać z koncepcji dysków dynamicznych od Windows 2000. Obie konfiguracje dysku mają różne funkcje i mają własne zalety i wady, ale są one jakoś powiązane. Oba konfiguracje dysku obsługujące systemy plików FAT, FAT32 i NTFS, z wyjątkiem tego, że nie można utworzyć dynamicznego objętości FAT32. Poniższy artykuł wyjaśnia, jak różnią się dwa modele pamięci i kiedy użyć każdego typu.

Co to jest podstawowy dysk?

Podstawowy dysk jest jednym ze sposobów skonfigurowania dysku twardego, który jest taki sam jak konfiguracja używana z MS-DOS. Wykorzystuje normalne tabele partycji lub logiczne dyski do zarządzania wszystkimi partycjami i danymi na dysku twardym. Po pierwszym zainstalowaniu systemu operacyjnego, dysk, na którym jest zainstalowany, to podstawowy dysk, a każdy nowy dysk jest domyślnie podstawowy dysk. Po utworzeniu partycji z podstawową konfiguracją dysku nie można zmienić ani rozszerzyć partycji. Podstawowe dyski zawierają partycje podstawowe i rozszerzone partycje. Rozszerzone partycje można dalej podzielić na logiczne dyski.

Co to jest dysk dynamiczny?

Dynami dynamiczny to kolejny sposób konfigurowania sprzętu, z wyjątkiem tego, że zawiera dynamiczne objętości zamiast partycji. W przeciwieństwie do podstawowych dysków, partycja można rozszerzyć o konfigurację dysku dynamicznego, nawet po utworzeniu partycji. Dynamiczne objętości mogą być niekontrolne, co oznacza, że ​​możesz dodać więcej przestrzeni do istniejących partycji podstawowych, rozszerzając je na sąsiadującą przestrzeń, która. Ponadto możesz tworzyć wyspecjalizowane objętości dysku na dysku dynamicznym, w tym objętości rozkładane, objętości w paski, lustrzane objętości i objętości RAID-5.

Różnica między dyskiem podstawowym i dynamicznym

1. Podstawowy

Podczas gdy oba są dwoma rodzajami modeli pamięci używanych w systemie Windows, co oznacza, że ​​Windows oferuje dwa sposoby konfigurowania dysku twardego: jako podstawowy dysk lub dysk dynamiczny. Podstawowy dysk to tradycyjny model pamięci, który wykorzystuje normalne tabele partycji znalezione w MS-DOS i Windows do zarządzania wszystkimi partycjami na dysku twardym. Z drugiej strony dysk dynamiczny nie zawiera tabel partycji ani logicznych napędów; Zamiast tego dysk twardy jest podzielony na dynamiczne objętości, które są nazywane dynamiką, ponieważ dysku fizyczny jest inicjowany w celu przechowywania dynamicznego.

2. Przegroda

Objętości zawarte na podstawowym dysku są określane jako podstawowe objętości, a podczas tworzenia partycji z podstawową konfiguracją dysku, powiedzmy określony rozmiar zestawu, nie można go zmienić. Każdy dysk twardy może pomieścić do czterech partycji lub do trzech partycji i jednej partycji wtórnej (rozszerzona partycja), a od partycji wtórnej można tworzyć logiczne dyski. Z drugiej strony dyski dynamiczne nie są ograniczone do partycji pierwotnych i rozszerzonych, w rzeczywistości dysk twardy jest podzielony na objętości zamiast partycji, które mogą być niekontrolowane i mogą obejmować jeden lub więcej dysków.

3. Typ objętości

Podstawowy dysk może tworzyć tylko dwa style partycji, partycję MBR i GPT. Master Boot Record (MBR) to powszechnie używany układ dysku, który wykorzystuje standardową tabelę partycji BIOS. GPT (Tabela partycji GUID) to rodzaj tabeli partycji, która wykorzystuje zunifikowane interfejs oprogramowania układowego (UEFI). Dysk twardy oparty na GPT może pomieścić do 128 partycji. Z drugiej strony dysk dynamiczny zawiera proste objętości, objętości, objętości w paski, lustrzane objętości i objętości RAID-5. Dynamiczny wolumin znajduje się w dysku dynamicznym i jest woluminem logicznym, podobnie jak napęd logiczny na podstawowym dysku.

4. Konfiguracja wieloboota

Jedną z kluczowych różnic między podstawowymi dyskami a dyskami dynamicznymi jest obsługa konfiguracji wielu. Podczas gdy dyski dynamiczne mają wiele zalet w stosunku do podstawowych dysków, pojawiają się pewne ograniczenia, jeśli chodzi o konfiguracje wielu. Podstawowe dyski obsługują konfiguracje wielopostaciowe, co oznacza, że ​​możesz łatwo wybrać między wieloma systemami operacyjnymi na komputerze. Dyski dynamiczne nie używają ładowarek rozruchowych, co nie pozwala na wybór między wieloma systemami operacyjnymi. Właśnie dlatego nie można tego używać jako jedynego napędu w środowisku wieloczęściowym.

5. Wzajemna konwersja

Podstawowy dysk można łatwo przekonwertować na dysk dynamiczny bez utraty danych, które pozwalają tworzyć objętości obejmujące wiele dysków. Nie musisz ponownie uruchomić komputera podczas konwersji. Wymaga to jednak przyjęcia kopii zapasowych. Jednak, aby przekonwertować dysk dynamiczny na podstawowy dysku, musisz usunąć wszystkie tomy na dysku dynamicznym. Ponieważ dysk dynamiczny wymaga 1 MB pamięci masowej dla bazy danych zarządzania dyskiem, możesz pozostawić 1 MB na dniu bez partycji, aby można go było użyć później w bazie danych zarządzania dysku, aby przekonwertować podstawowy na dysk dynamiczny dysk dynamiczny.

Podstawowy dysk vs. Dysk dynamiczny: wykres porównawczy

Podsumowanie podstawowego dysku vs. Dynowy dysk

Podczas gdy zarówno dyski podstawowe, jak i dynamiczne to dwa rodzaje modeli pamięci używanych w systemie Windows, ten pierwszy istnieje od czasów MS-DOS, podczas gdy drugi był używany od Windows 2000. Chociaż oba są metodami stosowanymi do zarządzania i organizowania dysków twardych, różnica polega na konfiguracji dysku twardego. Podstawowy dysk to konwencjonalny model pamięci, który wykorzystuje tabele partycji lub dyski logiczne do zarządzania danymi na dysku twardym, podczas gdy dysk dynamiczny nie wykorzystuje tabel partycji, ale dynamiczne objętości zamiast partycji. Nazywane są one dynamiczne, ponieważ partycja można rozszerzyć nawet po ich utworzeniu do dynamicznego przechowywania.