Różnica między atrofią a dystrofią

ATROFIC vs Dystrofia

Czym są atrofia i dystrofia?

Atrofia i dystrofii są oba terminy związane z funkcjonowaniem mięśni. Zanik mięśni marnuje mięśnie z powodu utraty tkanki, podczas gdy dystrofia mięśniowa jest grupą chorób mięśni, które mają osłabienie mięśni i prowadzi do zmniejszenia ruchliwości. Dystrofia muskularna powoduje osłabienie, a osoba staje się stopniowo niepełnosprawna, gdy tracą moc ruchu.

Różnica między przyczynami

Zanik mięśni jest postrzegany w wyniku starzenia się lub chorób, takich jak polio, ciężkie niedożywienie, zespół Guillain Barre, oparzenia i atrofia neuropatyczna. Dystrofia mięśniowa jest postrzegana jako dziedzictwo dziedziczne i zwykle ma mutację genetyczną u korzenia. Wiele jest wytwarzanych w wyniku nagłego zmian mutacyjnych po promieniowaniu. Atrofia mięśniowa jest dwóch rodzajów. Jeden składa się z nieużywania atrofii, w której występuje atrofia po przedłużonym braku użycia konkretnego mięśni lub grupy mięśni. Występuje głównie u przyciągniętych na łóżku pacjentów, osób z siedzącym trybem życia, śpiączką, pacjentami z udarem, złamaniami i niedożywieniem. Drugą odmianą jest atrofia neurogenna, występująca po uszkodzeniu nerwu dostarczającego zestaw mięśni. Atrofia jest widoczna w tej grupie mięśni.

Różnica między prezentacjami

Objawy atrofii polegają na tym, że mięśnie mogą stać się hipotoniczne (i.mi. stracić ton i ciasne), istnieje oszałamianie mięśni, osłabienie, utrata mocy i siły w mięśniach oraz ogromna utrata tkanki, która jest znakiem rozpoznawczym atrofii. W dystrofii mięśniowej istnieje stopniowe i postępujące wyniszczenie mięśni, zła siła mięśni prowadzących do zmniejszonych ruchów, niezdolności do chodzenia, zmiany chodu, powtarzających się upadków i obrażeń, trudności w inicjowaniu ruchu, ponieważ mięśnie nie mają mocy, przerostowe mięśnie cielęcia i ograniczone Zakres ruchu stawów. Ostatecznie istnieją wspólne przykurstwo, ponieważ osoba staje się całkowicie nieruchoma. Przykładami dystrofii mięśniowej są dystrofia mięśni Duchenne, dystrofia mięśniowa Beckera itp. Wreszcie, wraz z wiekiem występują powikłania oddechowe i sercowe w wyniku osłabienia mięśni oddychania i serca. Są one w większości śmiertelne.

Różnica w leczeniu

Zanik można uniknąć poprzez regularne ćwiczenia i ciągłe użycie wszystkich zestawów mięśni. Poprawa żywienia i modyfikacji stylu życia ostatecznie spowoduje odwrócenie atrofii mięśniowej u osób, które nabyły go z powodu udaru mózgu, oparzeń, złamań itp. Dystrofia jest genetyczna, a zatem nie można odwrócić. Dostępne jest również bardzo mało leczenia dystrofii mięśniowej niż ulgę w bólu w przypadku bólu mięśni. Fizjoterapia i terapia zajęciowa pomogą utrzymać pacjenta z dala od przykurczów. Pomocne są pewne operacje naprawcze i korzystanie z urządzeń ortopedycznych, takich jak aparat ortodontyczny do poprawy ruchliwości za pomocą wsparcia. Jedynymi lekami przydatnymi w dystrofie mięśniowej są sterydy, ponieważ są to choroby końcowe bez prawdziwego lekarstwa. Leczenie atrofii odbywa się regularne ćwiczenia pod kierunkiem lekarza. Zasadniczo zaleca się wykonywanie ćwiczeń pod wodą, aby istniał mniejszy odporność i obciążenie słabych mięśni. Później opinia dietetyka jest niezwykle pomocna i oba powinny być dobrze przestrzegane.

Prognozowanie atrofii mięśniowej jest dobre, ponieważ osoba jest poza tym normalna i oprócz jednej grupy mięśni może dobrze wykorzystywać resztę mięśni, podczas gdy w dystrofii rokowanie jest złe, ponieważ pacjent nadal się pogarsza i ostatecznie staje się nieruchomy.

Streszczenie: Atrofia mięśniowa jest łagodną dolegliwością w porównaniu z dystrofią mięśniową, która bardziej zagraża życiu. Podczas gdy atrofia to zwyrodnienie mięśni lub utraty masy, dystrofia jest poważną osłabieniem z powodu braku białek mięśniowych, pomimo wyraźnie powiększonych mięśni. Powikłaniami dystrofii mięśniowej mogą być zatrzymanie oddechowe lub zatrzymanie serca, ponieważ występuje intensywna osłabienie mięśni i należy zachować wiele ostrożności, aby uniknąć takich powikłań.