Różnica między partnerem a spółką zależną

Afilia vs spółka zależna

Świat biznesu jest pełen terminów zwykli ludzie mogą być mylące. Dobry przykład słów, które często są zamienne lub nie są wcale rozumiane, to „partner” i „spółka zależna”. Te słowa pojawiają się w telewizji, plakatach, oświadczeniach banków, a jednak większość ludzi nie wie, jak rozróżnić między nimi. Niniejsze Warunki są również wymienione na giełdzie i podłogach handlowych jako mianowanie biznesowe. Jednak większość ludzi jest nieświadoma dokładnego znaczenia niniejszych Warunków, z wyjątkiem biznesmenów, maklerów i inwestorów. W rezultacie ludzie swobodnie wspominają o tych warunkach w codziennych rozmowach, a nawet w formalnych debatach, nie wiedząc, że mogą ich nieprawidłowo używać. Te dwa terminy mają tylko jedno podobieństwo: zarówno podmioty stowarzyszone, jak i spółki zależne są pomiarami własności, które główna firma posiada inne, mniejsze firmy. Jednak podobieństwa się kończą. Spółka, która działa jako spółka zależna dla głównej spółki, ma znaczną część akcji kontrolowanych przez główną spółkę. Istnieją nawet przypadki, w których główna spółka kontroluje wszystkie akcje spółki zależnej.

Z drugiej strony spółka partnerska posiada jedynie niewielką część akcji kontrolowanych przez główną spółkę. Na przykład główna firma Walt Disney Corporation ma osiemdziesiąt procent udziałów w ESPN, czterdzieści procent udziałów w History Channel i pełnej własności akcji kanału Disneya. W tym przykładzie Walt Disney ma udziały w trzech mniejszych firmach, umożliwiając w ten sposób kategoryzację tych spółek. History Channel zostałby sklasyfikowany jako partner, ponieważ Walt Disney Corporation ma tylko częściową lub czterdzieści procent kontroli swoich zapasów. Można jednak powiedzieć, że ESPN jest spółką zależną Walt Disney Corporation, ponieważ większość jej akcji jest kontrolowana przez główną spółkę. Wreszcie, kanał Disneya może być oznaczony jako spółka zależna w całości, ponieważ Walt Disney Corporation jest właścicielem stu procent swoich akcji.

Są przypadki, w których spółka stowarzyszona nie jest bezpośrednio w ramach głównej spółki, ale spółka partnerska, która po prostu dzieli swoje akcje z główną spółką. Spółki stowarzyszone mogą również posiadać spółki zależne, w których kontrolują większość lub sto procent akcji. Międzynarodowe korporacje tworzą spółki zależne i podmioty stowarzyszone w celu rozprzestrzeniania krajów przyjmujących bez konieczności podlegania ich nazwisku lub w przypadku podmiotów stowarzyszonych, główny udział w ich akcjach. Istnieją kraje, w których niektóre międzynarodowe korporacje nie działają dobrze, ponieważ są postrzegane jako dostawcy kapitalizmu i inwestycji zagranicznych. W takich scenariuszach międzynarodowe firmy tworzą spółki zależne lub podmioty stowarzyszone w celu potajemnego przenikania na rynek docelowy. Niektóre spółki zależne i spółki stowarzyszone zostały uznane za „manekinowe firmy”, które w rzeczywistości są firmami należącymi do ogromnej, głównej firmy, aby wejść na rynek wrogie dla ich marki. Ta strategia jest określana jako bezpośrednie inwestycje zagraniczne. Oprócz międzynarodowych korporacji banki przyjmują również taktykę bezpośrednich inwestycji zagranicznych, aby dostosować się do przepisów bankowych docelowego kraju, a jednocześnie nadal pozwalają im wydawać polisy ubezpieczeniowe.

Streszczenie

1. Zarówno „spółka zależna”, jak i „afilia” odnoszą się do spółki, która ma część akcji kontrolowaną przez główną spółkę.
2. Spółki zależne mają większość swoich akcji kontrolowanych przez główną spółkę. Spółki zależne w całości mają wszystkie swoje akcje kontrolowane przez główną spółkę.
3. Spółki stowarzyszone mają tylko niewielką część swoich akcji kontrolowanych przez główną spółkę.
4. Banki i międzynarodowe korporacje wykorzystują strategię zwaną bezpośrednimi inwestycjami zagranicznymi - tworzą podmioty stowarzyszone lub spółki zależne w celu penetracji rynku docelowego, które mają trudności z wejściem, jeśli używają swojej głównej nazwy.