Różnica między glikolizą tlenową i beztlenową
- 2703
- 473
- Patrycy Ziółkowski
Glikoliza tlenowa i beztlenowa
Glikoliza aerobowa i beztlenowa jest popularnymi terminami. Są fundamentalne, wyjaśniając, w jaki sposób ciało rozkłada żywność i przekształca je w energię. Można również usłyszeć te terminy wspomniane przez miłośników fitness; Ćwiczenia aerobowe i beztlenowe są ważne dla poprawy zdrowia i samopoczucia. W języku naukowym glikoliza obejmuje dziesięć kroków, podczas których monosacharydy, takie jak galaktoza, fruktoza i glukoza, są przekształcane w substancje pośrednie w przygotowaniu do glikolizy tlenowej lub beztlenowej.
Pierwszy rodzaj odkrytych glikolizy nazywa się szlakiem Embden-Meyerhof-Parnas lub szlakiem EMP i jest uważany za najczęstszą ścieżkę wykorzystywaną przez organizmy. Istnieją również alternatywne ścieżki, takie jak ścieżka Entner-Doudoroff. W kategoriach Laymana różne organizmy wykorzystują glikolizę aerobową i beztlenową do przekształcania żywności w energię. Istnieją dwie główne różnice między tymi dwoma rodzajami procesów.
Glikoliza za pomocą tlenowej glikolizy występuje, gdy tlen i atomy wodoru łączą się, aby rozbić glukozę i ułatwić wymianę energii. Z drugiej strony beztlenowa glikoliza występuje, gdy glukoza jest rozkładana bez obecności tlenu. Beztlenowa glikoliza jest wykorzystywana przez mięśnie, gdy tlen wyczerpuje się podczas ćwiczeń, a powstały kwas mlekowy jest później usuwany z komórek mięśniowych i wysyłany do wątroby, która przekształca ją z powrotem na glukozę. Pierwsza różnica między glikolizą aerobową i beztlenową dotyczy obecności lub braku tlenu. Jeśli zaangażowany jest tlen, proces jest określany jako aerobowy; W przeciwnym razie bez tlenu proces staje się beztlenowy.
Druga różnica obejmuje produkty uboczne każdego procesu. Aerobowa glikoliza ma dwutlenek węgla i wodę jako produkty uboczne, podczas gdy glikoliza beztlenowa unosi produkty uboczne, takie jak alkohol etylowy u roślin i kwas mlekowy u zwierząt; Właśnie dlatego beztlenowa glikoliza jest czasem określana jako tworzenie kwasu mlekowego. Ciało ludzkie może rozbić glukozę na trzy sposoby podczas ćwiczeń. Pierwsza to aerobowa glikoliza, druga przez układ fosfokreatyny, a trzeci przez glikolizę beztlenową.
Aerobowa glikoliza jest wykorzystywana najpierw w dowolnej aktywności, przy czym układ fosfokreatyny pomagał podczas czynności trwały nie dłużej niż trzydzieści sekund. Beztlenowa glikoliza rozpoczyna się podczas czynności, które trwają długo - pomaga mięśniom ciała spalić energię. Jednak ćwiczenia beztlenowe nie powinny być często wykorzystywane, ponieważ mogą prowadzić do gromadzenia się kwasu mlekowego w organizmie, z czego nadmiar powoduje skurcze ciała. Ćwiczenia aerobowe są nadal podstawowym sposobem szkolenia ciała w celu dostosowania się do jakiegokolwiek stresu; Wzmacnia układ oddechowy organizmu, zmniejsza ciśnienie krwi i skutecznie spala tłuszcz. Z drugiej strony Ćwiczenia beztlenowe pomagają budować masę mięśniową i pozwala ciału spalić zwiększoną ilość kalorii, nawet w spoczynku. Aby uzyskać najlepsze wyniki, zarówno ćwiczenia aerobowe, jak i beztlenowe powinny być włączone do schematów fitness, aby zachować maksymalną wydajność.
Streszczenie
- Aerobowa i beztlenowa glikoliza to dwa sposoby, w jakie organizmy rozkładają glukozę i przekształcają ją w pirogronian. Celem procesu glikolizy jest przekształcenie żywności w energię.
- Pierwszą różnicą między glikolizą tlenową i beztlenową jest brak lub obecność tlenu. Jeśli obecny jest tlen, proces jest określany jako aerobowy, jeśli jest nieobecny, wówczas proces jest beztlenowy.
- Druga różnica obejmuje produkty uboczne procesu. Aerobowa glikoliza ma dwutlenek węgla i wodę jako produkty uboczne, podczas gdy glikoliza beztlenowa ma różne produkty uboczne u roślin u zwierząt: alkohol etylowy u roślin i kwas mlekowy u zwierząt.
- Ludzkie ciało wykorzystuje zarówno glikolizę tlenową, jak i beztlenową podczas ćwiczeń. Aby osiągnąć idealną sprawność ciała.